Zwarte wolken voor haar ogen
haar leven is gebroken
een gevoel van pijn
een gevoel van alleen zijn

hopeloos op zoek
naar een middel tegen haar vloek
raakt ze verdwaald in de zwarte wolken
verdwaald en bedolven

door de zwarte wolken heen
voelt ze zich helemaal alleen
een zwarte wereld is wat ze ziet
een wereld, vol verdriet
langzaam voelt ze haar pijn
ze wilt niet meer alleen zijn

de zwarte wolken maken haar blind
met handen vol bloed
loopt ze door als een verloren kind

langzaam valt ze neer
haar ogen vallen dicht, keer op keer

voor lange tijden
heeft ze pijn gevoelt
dat kan je zien aan haar ogen

nu hoeft ze niet meer te lijden
haar pijn wordt weggespoeld
en haar hart is voorgoed gesloten

ze ligt daar nu voor altijd
dat is geen leugen, maar een feit.