De bloem van je ziel is gegroeid
Eens verdord en nu groter
De knop die jeugdig kleefde
Begint open te gaan
Weekt blaadje voor blaadje los uit de knop
Hoe meer de zon schijnt van geluk
Vertrouwelijk de wind wiegt
Hoe sneller de blaadjes kleuren
In het diepste rood van pure liefde
De geuren vermengen zich met de lente
En markeren een gebied van voorspoed
te delen door puurheid van geliefde wezens
De bijen zoemen en nemen de nectar mee
Ook om zo nog meer te verspreiden
Eens zullen er grote velden met bloemen zijn
m@rcel: | Maandag, april 10, 2006 18:46 |
prachtig mooi geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
ring: | Zaterdag, april 08, 2006 11:32 |
heel mooi,alleen wat moeilijk te lezen,xxxingrid | |
Gert: | Woensdag, april 05, 2006 21:33 |
Deze vind ik ook alweer prachtig. ;) Liefs van mij |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, april 04, 2006 20:33 |
Heel mooi geschrevenm, Liefs, |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, april 04, 2006 09:01 |
mooi verwoord | |
L.Bert: | Dinsdag, april 04, 2006 00:22 |
Een bloem die geeft tot een gedicht staat hier zo mooi beschreven en geurt en straalt dan heel gericht en zorgt zelfs voor nieuw leven! |
|
Green eyes: | Dinsdag, april 04, 2006 00:19 |
Wow! Beeldend geschreven. ;) Liefs! x! |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
Thema's: |