Nachtelijke stilte
Zo om me heen
Mijn kinderen liggen heerlijk te slapen
Toch voel ik me niet alleen
Omringt met zo veel liefde
Wat ik van hen krijg
Dat deed ik gister wel beseffen
Toen ik even bij dat meisje bleef
Triest maar waar deze kleine kindjes
Geen liefde krijgen of wat dan ook
Die twee van mij liggen warm te slapen
En fijn te dromen is wat ik hoop
In deze nachtelijke stilte
Zo om mij heen
Weet ik dat niet iedereen gelukkig kan wezen
En dat vind ik echt niet fijn
~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, april 04, 2006 09:55 |
ook weer schitterend neergezet en ja het doet pijn als je dan aan die kinderen denkt soms zou je wel heel de wereld op je schouders willen dragen maar dat kan jammer genoeg niet hadden we maar een tover stokje ik zou het wel weten en jij ook he liefs dikke kus nathie |
|
Reiger: | Dinsdag, april 04, 2006 07:04 |
Mooi verwoord.... | |
Peter van Tiel: | Dinsdag, april 04, 2006 00:31 |
Wees blij, dat je aan je kinderen liefde en geborgenheid kunt geven. Wees verdrietig om de kinderen die dit moeten missen, helaas. Maar wie bekommert zich in deze egoïstische wereld nog om hen? Jij, ik, goede voornemens maar blijft het daar meestal niet bij? Prachtig gedicht! Trustenknuffie, Peter. |
|
mums: | Dinsdag, april 04, 2006 00:23 |
heerlijk om dit te lezen lieverd.Dit is geluk, wat wil een mens nog meer.Zo zou het voor alle kinderen moeten zijn. liefs mums |
|
Auteur: myrkvi | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
Thema's: |