En aanvaarde met melancholiek
Dacht aan tijden die zouden herrijzen
En in weemoed zwijmde ik ...
De zoete geur van haar lichaam
Alsof ze jaren verdwenen was
Zag de contouren van haar schone huid
Welke blakent in mijn geheugen gegrift ...
Mijn vinger die haar huidt streelt
De tong die haar vormen verkent
Neus welke de geur ruikt van passie
En mijn hart dat met alle kracht houdt...
Houden van jouw onvolkomenheid
Houden van je kracht in het leven
Houden van door al je gaven
En nog maar een week geleden ...
Morgen zie ik je weer...
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
Thema's: |