alle uren die ik met jou
in je leven
mocht beleven
zijn als stil koesterende
herinneringen
in mijn geest opgeslagen
wanneer het met mij
minder prettig gaat
of als ik zomaar moe ben
denk ik aan ons samen
op een
van die dagen
ik vroeg honderduit
over mijn verleden
en dat van mijn vader
en jij gaf antwoord
op al mijn vragen
trots voel ik me
op hoe jij je
je laatste levensdagen
met kracht
hebt weten te dragen
en ik heb geleerd
dat ik kleine dingen
moet relativeren
en af en toe
best een beetje mag klagen
L!@
Gert: | Woensdag, april 05, 2006 21:01 |
Mooi gedicht, zou ze vast heel leuk gevonden hebben. Liefs |
|
Fata Morgana: | Dinsdag, april 04, 2006 22:01 |
Tuurlijk af en toe klagen mag best, trouwens ook even omkijken, knuf Fata. | |
Lotte.: | Dinsdag, april 04, 2006 20:20 |
Heel mooi, en ze heeft je een stukje wijsheid meegegeven :-) |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, april 04, 2006 20:20 |
Mooi Ben er helemaal mee eens! Liefs, |
|
Klaes: | Dinsdag, april 04, 2006 20:16 |
integer mooi groet/klaes |
|
Elze: | Dinsdag, april 04, 2006 20:13 |
mag je ook laifs,elze |
|
Jutta: | Dinsdag, april 04, 2006 20:08 |
Mooi! Liefs, Jutta |
|
**vlindertje**: | Dinsdag, april 04, 2006 19:40 |
Zó is het ! ) -x- |
|
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, april 04, 2006 19:17 |
En zo is dat, pracht gedicht Lia, heel mooi. Time flies, tjemig! |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
Thema's: |