In de zwarte stofwolken
jouw vervreemdende gedachten
Zie ik de schimmen die jij
achterliet op het witte water
Naar mijn tranende ogen
wilde jij niet luisteren
En de harde woorden ieder ander
werkten driemaal averechts
Nu ik mij -opnieuw huilend-
van jou heb afgekeerd
Lijken onze gedeelde herinneringen
verloren in het eeuwige
de vergetelheid