en tuimelen in de afgrond
mij voor dood achterlatend
 
lag ik daar moederziel alleen
niemand om mij heen
alleen in de donkere wereld
waar een lichtje begon te branden
 
gooide mijn leven overhoop
veranderde mij compleet
tijdens mijn levensdagen op aarde
was jij het licht dat mij redde
 
Uitdaging van Mathilde
 
 
Reacties op dit gedicht
Lianne van Kesteren vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


mystery ranker : Donderdag, april 06, 2006 00:19
ehm mag ik bescheiden zijn dat jij het licht zekf hebt gevonden, met behulp van andere? ehm niet te bescheiden hoop ik, want wat je geeft krijg je terug, en heeft nooit alleen met andere te maken, want dan doe je jezelf tekort


nippy: Woensdag, april 05, 2006 23:10
ook al zo mooi..


lachebekje1988: Woensdag, april 05, 2006 21:20
Mooi verwoord.
Liefs,


Over dit gedicht
Auteur:  Lianne van Kesteren Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  benji
Gepubliceerd op:  05 april 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.