Verlies van vriendschap
Na jaren van eenzaamheid,
dacht ik dat ik het had gevonden.
2 echte vrienden, waarvan 1 harstvriendin.
Maar zoals gewoonlijk ging het niet mijn zin.
In 1 jaar zijn ze allebei weg van mij.
Ze wilden andere mensen om zich heen.
Van 1 had ik het altijd verwacht,
maar van de ander had ik het werkelijk nooit gedacht.
Ik dacht serieus dat ik het had getroffen,
met goede vrienden om me heen,
want tegenwoordig zijn zij schaars te vinden.
Maar ik had het mis en ben weer alleen.
Heb wel vrienden waar ik graag mee wegga,
maar als er problemen zijn weet ik al waar ik sta.
Helemaal alleen,… omdat niemand het zal weten,
en uiteindelijk zullen ze me vergeten.
Ben gelukkig aan eenzaamheid gewend.
Ben blij dat ik ook 4 jaar anders heb gekend,
want 4 jaar vriendschap kennen en het vervolgens weer verliezen,
is minder erg dan het altijd te missen.
Je leert andere dingen na verlies meer te waarderen.
Je hebt meer tijd om terug te blikken op je leven.
Verlies kan je wel vreselijk bezeren.
Maar liever verlies…
Dan nooit de kans om het te kunnen geven.