met blote voeten

Met blote voeten loop ik het warme zand van de zomer en het ruisen van de zee maak me een geweldig dromer kokos palmen wuiven zachtjes met de zwoele wind uit zee af en toe zweeft een vogel voorbij en neemt al mijn zorgen mee ik zie een paard met ruiter komen galopperend langs de vloedlijn ik vraag me stilletjes af zou dat mijn prins zijn naakt voel ik de zon die brand zand overal op mijn blanke huid straks komen geweldige kussen en ben ik jou liefdes bruid het eiland is van ons geen mens die hier verder leeft en aan het eind van de dag ben ik zo rood als een kreeft laat me maar niet meer dromen er komt toch geen snars van terecht sta liever met mijn beide voetjes op de grond in het echt

Geschreven door

remie

Reacties op dit gedicht

remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

m@rcel:	Maandag, april 10, 2006 17:00
heel mooi geschreven Liefs m@rcel

hiljaa:	Maandag, april 10, 2006 16:43
maar even dromen moet ook kunnen héé knufliefs--hiljaa--

Over dit gedicht

Auteur: remie
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 10 april 2006
Thema's: [Humor] [Liefde] [Dromen]