Ik dacht dat je bij vrienden altijd eerlijk kon zijn,
Ik was eerlijk tegen jou, en nu doe je me zo pijn.

Vorig jaar heb ik altijd voor jou klaargestaan,
En nou laat je mij zo maar gaan.

Nooit geweten dat iemand kan veranderen in zo'n korte tijd,
En acheteraf heb ik echt van alles spijt.

Mijn echte vrienden hebben me nog gewaarschuwd voor jou,
Maar ik vond jou zielig, je stond in de regen en kou.

Heb eerlijk verteld, dat je veranderd ben,
Maar geloof nu dat ik je pas echt ken.

Je liep jankend weg en wilde niet meer praten,
En ik moest het er maar bij laten.

Ontlopen is de makkelijkste weg,
En via msn wil jij wel praten, maar dan heb je pech.

Waarom maak jij altijd alles erger dan het is,
We kunnen er toch over praten, of heb ik het mis.

Moet ik alles maar slikken, en over me heen laten lopen,
Sorry dat heb ik al genoegt laten doen, daar kan ik niks voor kopen

Maar ik hoop dat je naar me toe kom en praat,
Ook al scheld je me voor rot, of maak je je kwaad.

Dan heb je teminste wel lef en moed,
En hopelijk komt alles dan wel weer goed.