mensen denken mij te kennen.
maar zo gauw ze alles te komen weten moet je ze eens zien rennen..
het is niet normaal wat voor verschillende mensen je hier hebt lopen..
de 1 is verlegen, de ander trekt zijn bek open..
en je hebt mensen die zijn eigen lichaam verkopen..
en je hebt mensen die zichzelf verbergen achter hun masker
dat masker van mij kan zoveel verdragen en zou niet snel te voorschijn komen..
maar wil je mij echt zien..
dan kan je beter gaan dromen..
het masker zit er vast op gelijmt..
ik denk dat ik hier al aardig wat neer heb gerijmt.
het gaat nog niet over veel shit omdat ik daar moeilijk over kan praten
dan moet eerst dat masker af
maar dan krijgen we gaten ..
gaten in mn masker die niet te helen zijn.
dan blijven de woorden door die gaten mij achtervolgen..
en dan blijf ik aan het rennen
en dat komt door de oorzaak van de gevolgen..
en die moet ik dan onder ogen zien..
en dat doet pijn..
want dat zou moeten betekenen dat ik een aanklacht moet indienen.
mensen gaan dan met mijn leven bemoeien terwijl ze erzelf niks van snappe..
ze zeggen dat ze het knap vinden dat ik het heb gezegd, echt dapper..
maar ondertussen lullen ze over me en vinden ze me slapper..
ik was een sterke stoere meid met haar woordje klaar
ik was er voor iedereen of het nou hier was of daar..
ik maakte me geen fucking moer uit..
als ik er maar voor me vrienden was..
mijn vrienden zijn mijn leven..
mijn leven is door hun gebleven..
hun hebben mij laten zien wat houden van is..
en ik heb het nu zeker niet mis..
houden van is als mensen om je geven
zij geven hun leven zodat jij zou zijn gebleven..
misschien moet ik nu maar gaan zwijgen na deze gezegde woorden..