(LR)Vacuüm der liefde
nachten van verlangen
in de duisternis, alleen
mis ik de warmte van je armen
je zachte lichaam tegen mij
en wens ik dat de tijd
voor eens een tikje sneller gaat
ik sluit mijn natte ogen
als de koude me bevangt
en ik droom over de nachten
dat de wereld even stopte
toen ik jou stevig vasthield
en mijn liefde uiting vond
zwijgend spreekt de stilte
die om ons heen is ontstaan
als een vacuüm wat de angstig
onze liefde moet vasthouden
het moment wat is gedeeld
tot de eeuwigheid verlengt
11-04-06
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
| Thema's: | ||