Voorzichtig veeg ik de tranen
van mijn gezicht.
Je kunt me niet hebben horen huilen
daarvoor was mijn gesnik te zacht.
Zie je de angst dan niet
die in mijn ogen getekend staat?
Bang voor het verleden,
het heden en de toekomst.
Ik voel de ijzige kou
die door mijn aderen lijkt te stromen.
Niks zon, de maan en de sterren
kunnen op mijn aanwezigheid rekenen.
Zwart zullen mijn nachten zijn
waarin ik staar in het duister.
-ik zal niet meer fluisteren, maar schreeuwen
diep vanbinnen, zodat jij het niet kunt horen-
11-04-06
Auteur: Jutta | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
Thema's: |