tenen krommen menigmaal in schoenen
al lijkt mijn geduld zeven schouders breed
waar die bejegend wordt conform een mens
mij niet minder ruimte gunt dan groeven
van zijn vrouwonvriendelijke schoenzolen
terwijl mijn blik niet wijkt
rustig blijft ademhalen met een rechte rug
zwijgt tot ongenuanceerd overgevlogen is
wetend de klant dwingt, hij is koning ook in de zorg
en snauwt te vaak, als gewend in mijn oren
doorgewinterd of niet, ik kan veel hebben
echter ben onder mijn dikke werkjas
ook maar een simpel mens met eenvoudig
vraag om respect, waarop terug de sneer
galmt, je wordt er toch voor betaald
dan flitst even in het voorbij gaan
is geestelijk zo verstoord een vrijbrief van?
vertwijfelt had ik maar een ander vak gekozen
echter laat het mee vlieden met de wind
die langs me strijkt op weg naar huis
| switi lobi: | Donderdag, april 13, 2006 16:51 |
| In meer en meer bewondering en héél veel liefs voor jou, dikke kus.......switi lobi |
|
| wolkie: | Donderdag, april 13, 2006 13:22 |
| Prachtig gedaan!! | |
| Klaes: | Donderdag, april 13, 2006 07:41 |
| mooi filosofisch groet/klaes |
|
| Raira (Ria): | Donderdag, april 13, 2006 07:19 |
| ja jij bent een mens die dat respect verdient laat die mens maar zien zelfs door verstoorde geesten mag je dat respect afdwingen.. ik weet dat jij je vak verstaat maar soms wel eens denkt... mag ik er even van gevrijwaard zijn? kop op meid.. jouw kracht brengt de medemens weer tot rede liefs en warme knufff Ria |
|
| Riann: | Donderdag, april 13, 2006 00:42 |
| Mooi..dit zet me aan het denken..knuff | |
| L.Bert: | Donderdag, april 13, 2006 00:27 |
| ...en een prachtige titel!! | |
| ana (stacia): | Donderdag, april 13, 2006 00:19 |
| Wijze woorden ... hier kom ik voor terug, om ze langzaam te laten doorsijpelen. liefs ana |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
| Thema's: | ||