Het dal waar ik door heen ga
is dieper dan ik werkelijk dacht
er branden zeven kaarsjes
in de verlaten donkere nacht
Dwalend op blote voeten
slechts een schim op de muur
die verteld mij hoe laat het is
de klok slaat bijna vier uur
Door mijn hoofd gaan de spoken
ik krijg ze maar niet op een rij
gerangschikt in verlaten laatjes
ze maken mij niet erg blij
De kerkklok in de verte slaat nu vier
de slaap wil maar niet komen
ik heb het vreselijk koud
gedachtes onthouden mij mijn dromen
Een walm gaat door de kamer
als de wind een kaarsje uitblaast
ik voel de energie in de tocht
jij kwam zachtjes langs geraasd
De schimmen dansen op de muren
mag ik alsjeblieft met jullie mee gaan
‘t is hier zo koud en onbegrepen
laat me niet in mijn eentje staan
Reiger: | Dinsdag, april 18, 2006 06:50 |
Koude rillingen.... | |
mums: | Vrijdag, april 14, 2006 22:52 |
droef en herkenbaar,maar ik stuur je wat warmte en ben in gedachten even bij jou. knuf. liefs mums |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Vrijdag, april 14, 2006 22:47 |
heel herkenbaar sterkte, namasté, An |
|
H.J.: | Vrijdag, april 14, 2006 22:36 |
Prachtig droef dicht Remie. Toch heel graag gelezen. liefs H.J. |
|
switi lobi: | Vrijdag, april 14, 2006 19:56 |
De wind zucht een kus naar jou en blaast de warme kaarsen... flakkerend een schim die vorming zoekt op koude muur een ogenblik, een korte duur met echoënd een stem in stil geroepen klanken een goede wil van gene zij die jou slechts wil bedanken..... Dikkedikke kus....liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2006 | ||
Thema's: |