Ik zou kunnen huilen om alles wat je ooit beloofd hebt te zeggen
Ik zou me verschuilen onder de gevoelens die de waarheid bedekken
En ik zou lachen om alle doorzichtige leugens die uit mijn ogen lekken
Ik zou dansen, ik zou vliegen
Ik zou mezelf alles verbieden
Om te dansen, om te vliegen
Om een keertje, niet te liegen
Want ik schets herinneringen in mijn gedachten
Alles waar we om huilden, waar we om lachten
Ik fluister de woorden zodat jij ze hoort
Want als mijn stem zou luiden
Weet ik dat jij hem smoort
Als het donker wordt kijk ik door mijn kamerraam
Je kijkt zeker terug, ergens ver vandaan
Twee straten om de hoek gelopen
Waar ik stappen van tijd in heb verloren
Maar je kent me toch?
Je bent me toch?
Ach, ik weet dat je me kent
En ik weet dat je weg bent
Dat je jezelf niet meer bent.