Is een onmogelijke liefde soms toch mogelijk..
Je kwam voor de eerste keer bij ons op school..
Je zei bijna niks, ik dacht meteen al dat komt nog wel, dan hebben we samen de grootste lol..
Toen ik thuis kwam hoorde ik iets over jou,
Maar dat veranderde niks aan dat ik van je hou..
Je bent leuk, lief, knap, sportief noem maar op..
En dat is een feit die blijft bestaan..
Maar onze liefde kan niet doorgaan…
Dat was een grote fout van mij..
Want toen kwam de mooiste dag in mijn leven..
Ik dacht heel even..
Dit is onmogelijk..
Maar, dat was het niet..
Jij, het mooiste in mijn leven, vroeg mij..
Ik had dit nooit durven dromen..
Dat je met zoiets naar mij toe zou komen..
Maar de verliefdheid van mij was na een tijdje over, dacht ik althans..
Maar ik denk nou terug aan al die mooie tijden die we samen hadden..
En besef nu dat dit niet het einde kan zijn..
Er ligt nog een hele weg voor ons open..
En die wil ik samen met jou gaan lopen..
Want dit was voor mij nog geen einde..
Jij bent de mijne!!
ClauDiiaa!!