Klaagzang van een getuige
in paniek, in wilde paniek
uit volle wanhoop
een klein stukje groen
tussen twee razende banen in
zich proberend het vege lijf te redden
maar in plaats van te vliegen
blijft ze lopen, niet wetend waarheen
alleen maar paniek
vallende poep markeert de doodsangst
het spoor naar de eindstrijd
auto na auto raast voorbij
geen kop die op of om kijkt
dagelijkse sleur domineert
slachtoffers van stress
een enkele silhouet
een donkere schaduw
ben ongewild getuige
ik kan niets doen
neus tegen het glas van de ruit
ik sta aan de andere kant
ben te ver weg
eer ik aankom is het al te laat
kan slechts nog aanschouwen
mijn eigen geprevel tart het lot
een dag verder
zelfde route, zelfde tijd
stress en sleur
weer stelselmatig afgewisseld
in een houding
alsof ze haar laatste kreet
nog slaken wilde
maar simpelweg niet meer kon
zou degene weten of beseffen
erbij hebben stilgestaan?
het leven abrupt genomen
van het arme dier
dat op de verkeerde plek belandde
en direct het gelag moest betalen
met als laatste groet
een tijdelijke stempel
van bloed en vlees
gepikt door twee kraaien
genegeerd door de rest
haar eenzame strijd
door niemand opgemerkt
behalve door mij
kortstondig één geworden
met het asfalt
voor niemand een herinnering
behalve voor mij
marcha: | Zondag, april 16, 2006 17:55 |
PRACHTIG! Kuszz Marcha |
|
lachebekje1988: | Zondag, april 16, 2006 15:40 |
Mooi verwoord! Liefs, |
|
Auteur: AlexanderSascha | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2006 | ||
Thema's: |