Net na zo een lange tijd,
zag ik je even,
Na zo'n lange tijd,
laat je me nog steeds beven..
wat je met me doet is ongelooflijk...
maar nog steeds ben jij de oude jij...
ook al zat je even vast, en ben je nu weer vrij...
heel even was ik daar bij jou...
jou mooie stem,
die ik nog steeds vertrouw...
ik kan er niet mee leven,
het doet me zoveel pijn,
het is gewoon zo moeilijk
om niet meer bij je te kunnen zijn...
ik heb nu verlof,
en dat ik jou zag, had ik al gehoopt...
ik moet morgen weer terug,
maar mijn liefde is niet gedoofd..
zal die tijd ooit nog komen,
dat jij en ik samen in dit leven zullen staan,
1 ding is zeker nog een paar weekjes,
en dan laten ze me weer gaan...
dan ben ik zo vrij als een vogel,
maar van binnen zit er nog veel pijn..
en dat heeft enkel en alleen 1 rede,
en die rede dat ben jij!
kom bij me terug, niet voor even, maar voor heel m'n leven...
ik ben bij jou weg gegaan,
ik wou het niet,
maar ik wou jou leven niet stil laten staan...
nu heb je zelf meegemaakt wat ik heb moeten voelen,
niet zo lang,
maar heel even,
als je me werkelijk begrijpt,
hou me dan vast voor heel even,'
zodat ik morgen weer terug kan gaan,
en die hekken achter me zie sluiten,
dat ik aan mn laatste weken ga beginnen,
en dan ben ik weer buiten...