Here we stand

Here we stand with our body
able to break and able to bend

Here we stand between the
remains of our broken land

Children walk between the ashes of their past
How can I explain them that nothing will ever last?

Insanity has spread its cruwel seeds
Death feeds itself between the streets

Everywhere it's the colour red I see
Democracy's past formed to just a memory

Wille we ever change, will we ever learn?
Ore are we just too far away to turn?

Geschreven door

jeroen weerman

Reacties op dit gedicht

jeroen weerman vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

--justme--:	Vrijdag, april 21, 2006 22:41
mooi!!

Gert:	Vrijdag, april 21, 2006 22:26
Rakend mooi. Goed gedicht. Groet, Gert

Over dit gedicht

Auteur: jeroen weerman
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 21 april 2006
Thema's: [Oorlog] [Wij] [Verandering]