Wolken verschijnen voor de maan
Sterren verdwijnen in het duister
Alles wordt ineens zo zwart
Er is niets dat je nog kunt zien
Het aftasten van iets naars
De duisternis omsluit mijn ogen
Blind als ik ben loop ik door
Op gevoel met lege handen voort
Sluipend onbehalgelijk gevoel
Dat langzaam over je huid kruipt
Kilte en kou trekken door de kleding
Eng, bang van deze leegte
De wolk verschuift, de maan
Een tikje licht, maar toch kil
Wachten op hoop en daglicht
Hoop ik warmte weer te vinden
-Angel-