Tussen duiven in het park
op de rand
van een fontein
verre verwant
Gevederde vrienden
het voelde als één
Bron die diende
Druppels likkend
van het steen
Ze wasten witte veren
strekten hun vleugels
hadden lief en begeerde
Vierde de teugels
Water bleef stromen
leven bleef doorgaan
tot bloesem gekomen
alles stil blijven staan
Stromend fontein
fonkelende sterren
kabbelende golfjes
van de engelen
niets meer
geen sein
| Mattijn Langenberg : | Woensdag, april 26, 2006 17:12 |
| heel mooi geschreven heb ervan genoten ;) groetjes Matt | |
| Aurinko Rauha: | Dinsdag, april 25, 2006 19:02 |
| echt prachtig! liefs, aurinko rauha |
|
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 25, 2006 16:38 |
| Heel mooi! Liefs en fijne avond. |
|
| Oorlam: | Dinsdag, april 25, 2006 13:31 |
| als de kleutertjes op dat hek;) | |
| Renate-td-: | Dinsdag, april 25, 2006 00:26 |
| ah mooi... liefs |
|
| Green eyes: | Dinsdag, april 25, 2006 00:26 |
| Mooi! Liefs,x! |
|
| H.J.: | Dinsdag, april 25, 2006 00:21 |
| Prachtige poëzie Semara. Heel graag gelezen. liefs H.J. |
|
| m@rcel: | Dinsdag, april 25, 2006 00:03 |
| maar ook al zie je ze niet of geven ze geen sein toch zullen zij engeltjes altijd bij ons zijn slaap lekker m@rcel |
|
| Auteur: semara | ||
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2006 | ||
| Thema's: | ||