Voorzichtig
in het spreken,
ademen tranen
in mijn huid :
schreeuwend,
om het klieven
van de messen
door m’n hart,
huilend,
om de pijnen
van de woorden
in m’n oor.
maar in het vallen
van de tranen,
stappen voeten
zacht vooruit,
naar het reiken
van jouw handen,
die zich sluiten
om mijn lichaam.