Een vaas barst bloemen
puur en bloedrood dansen ze
voor mijn gelaat, een wind
van wiegende stelen
bewegen bewonderende vingers
tot voorzichtig knippen en plakken
om maar vooral niets te missen
van het jonge koren parend
op een willekeurige zomerdag.
Het breekt zwijgen
en een vluchtig moment
om in een plakboek
niet te vergeten.
lachebekje1988: | Zaterdag, april 29, 2006 15:20 |
Heel mooi! Liefs, |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, april 29, 2006 13:48 |
mooi | |
.rose: | Zaterdag, april 29, 2006 10:36 |
Prachtig geschreven! Liefs |
|
Raira (Ria): | Zaterdag, april 29, 2006 07:51 |
herinneringen leven verder zo mooi verwoord weer liefs Ria |
|
L.Bert: | Zaterdag, april 29, 2006 00:28 |
Mooi dat moment in dit gedicht vast gehouden! | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 29 april 2006 | ||
Thema's: |