Hans Winter: | Vrijdag, november 30, 2001 00:09 |
Het kan in jouw terughoudendheid een ontroerend lief gedichtje zijn, die een aangesprokene veel ruimte geeft om op jou te reageren. Het kan ook een neigen zijn naar voorbijgaan aan jezelf, maar ook dan klinkt het als een uitnodiging lief voor jou te zijn. Oog in oog is altijd met z'n tweeën. Soms alleen..., alleen soms vraag ik mij nog af... ben ik geneigd te lezen. Maar dat staat er eigenlijk niet. Soms alleen, dan..., o |
|
Albrecht Paul: | Woensdag, november 28, 2001 17:43 |
De aarzeling tot het hoge woord "hou je ook een beetje van mij?"eruit komt is heel goed voelbaar. Pijnlijk en sober geformuleerd. Mooi gedicht. |
|
yago: | Woensdag, november 28, 2001 16:39 |
doet zeer he?! i imagine... sorry ...heel mooi uitgedrukt zoveel diepgang verraad een mooi karakter en verdient beter! -x- |
|
Auteur: Natalia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2001 | ||
Thema's: |