Het is intens intriest.
Na zovele jaar daar te hebben gestaan.
Diepgeworteld, standvastig en trots,
Om dan plots,
Maar niet onopgemerkt voorbijgegaan
Met een traag kreunend gekraak.
De laatste ruggewervels werken tegen als wraak.
Denkend aan wie, wat en waar.
Het ruisen als een zacht strelend geluid,
De ziel raakt haar huid.
Meer dan ooit bessefend
Het is uit!