strubbeling viert hoogtijdagen
dweilt gesmeten voor de voeten neer
op het fundament van wankel
struikelgeblokt in wederkeer
vraag me maar even niets
al dat ik spreek is te recht voor raap
overkomend als rottig strotwerk
kennelijk diep de ziel in slaat
moedervoel staat op ’t randje
maakt me stil in zelf gekeerd
wetend het komt wel weer goed
als balans iets is terugkeert
...vraag nu even niets
Sunflower Ria: | Woensdag, mei 03, 2006 23:31 |
stilletjes stil....... liefs en knuffelkusxx warme instilleomarming sunflowerRia |
|
m@rcel: | Woensdag, mei 03, 2006 12:48 |
ik zal niets zeggen Maria...alleen dat het een voelend mooi poetisch gedicht is.. Knuffie m@rcel |
|
merlijntjes oma: | Woensdag, mei 03, 2006 11:36 |
Kinderen willen soms moederliefde even niet,zien het als bemoeienis,ik weet er alles van.We kunnen alleen maar hopen dat ze het ooit zullen waarderen.groeten van Yvonne. | |
ana (stacia): | Woensdag, mei 03, 2006 09:55 |
Even een hand zachtjes op de jouwe. Kijk hoe schitterend je kinderen denken en zijn en weerbaar staan in''t leven. Komt grotendeels door de moeder ... dikke knuffel in genegenheid. ana |
|
remie: | Woensdag, mei 03, 2006 08:45 |
voel met je mee...ook hier gaat niet alles vanzelfsprekend....liefs Remie | |
mums: | Woensdag, mei 03, 2006 00:45 |
hier staat veel tussen de regels, maar moedergevoel is het . liefs mums |
|
Klaes: | Woensdag, mei 03, 2006 00:27 |
beslist niet op het randje dit gedicht,meer een poëtish hoogstandje groet/klaes |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, mei 03, 2006 00:13 |
mooi verwoord | |
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 mei 2006 | ||
Thema's: |