Ach, wat mensen zeggen leg ik naast me neer.
Ik heb geen duidelijk antwoord of verklaring dit keer.
Vragen beantwoorden, het maakt niet uit hoe je het zegt.
Er zijn altijd mensen die niet luisteren, en ik heb het bijltje er dan ook dit keer bij neergelegd…
Iemand kwetsen niet moeilijk, besef wel heel goed wat of jij zelf doet.
Normale opmerkingen, blijf gewoon antwoorden alleen dan “doe jij het goed”.
Geen idee wat of men van mij verwachten?
Lichamelijke beperkingen, doet me mijn lichaam verachten.
Eerst was ik redelijk overstuur.
Echter leerde ik er mee om gaan op den duur.
Er zijn nog zoveel mooie momenten in mijn leven.
Allen de opgelegde beperkingen doen mij het geheel anders beleven.
Ach, te lang stil staan, helpt ook weer niet!
En dat brengt je alleen maar veel meer verdriet.
Positieve instelling is mijn kracht.
Iets wat velen niet hadden verwacht?
In de nabije toekomst “wat staat er nog te gebeuren”?
Één ding weet ik “zeker” ik laat me door niemand mee sleuren.
Ik weet wat of mee staat te doen.
Nu nog de grove opmerkingen van mensen zonder enig fatsoen!
RvM