Is het nou echt zo moeilijk
Om de fles te laten staan?
Waarom steeds maar weer drinken
Kan je het echt niet meer aan?
Zoek dan hulp, mam
En zuip je niet klem
En dan maar zeggen dat je nuchter bent.
Maar ik hoor het toch wel aan je stem.
En toch iedere keer weer drinken
Terwijl je weet dat het niet kan.
Maar vervolgens de volgende avond zuipen
Dat hoorde niet bij het plan.
Zo’n bezopen moeder hebben
Kan volgens jou ook nog bij mijn problemen
En dat niet eens kunnen stoppen voor één keer
Nee, niet eens de moeite nemen.
Waarom zou je iets doen.
Waarvan je het zelf niet eens wilt.
Ik maak dit gedicht
Terwijl mijn hand trilt.
Ik weet niet hoe ik je duidelijk moet maken.
Dat het zo niet langer kan.
Denk aan wat je beloofd had.
Denk aan ons plan.
Want als het ooit nog zover moet komen
Dat je weer ligt daar onder aan de trap
Dan zal het toch tijd worden
Dat ik eindelijk opstap.
Opstap naar een betere wereld
Zonder alcoholistische ma.
En dan zal alles beter zijn.
Dat dit ondragelijke drama!!
Waar ik dan heen moet,
Dat weet ik nog niet.
Maar ik moet dan sowieso weg.
Ik hoop dat je dat inziet.
Want ik kan het niet langer.
Ik kan het niet meer.
Jou zo dronken zien.
Keer op keer.
Je bent mijn moeder.
Je hoort een voorbeeld voor me te zijn.
Maar geen goede dingen die je me leert.
Je zadelt me op met nog meer pijn.
Dus als je me hier wilt houden
Zorg dan dat je niet meer drinkt.
Doe wat jij het beste vind.
Luister naar je instinct!