wie zonder koffers is
die werpe de eerste steen,
relaties, kinderen, familie
vreemden, vrienden en fouten,
alles hangt ongeordend aaneen
als een ijzeren bol aan je been,
dus neem je matras en ga heen,
gooi je koffers in de diepste zee,
slechts als je niets meer verlangt,
dan pas ben je echt vrij,
moet je wel een lichtwezen worden,
of Boedha de slimmerik,
die kon het ook zo goed uitleggen,
wie nooit iets heeft geprobeerd,
die doet ook nooit iets verkeerd,
wie nooit iets heeft gedaan,
die treft ook geen blaam,
maar verdort als een boomstronk
in onvruchtbare grond,
dan nog liever zweetdruppels
op tijd en stond,
al doet 't soms zo'n pijn die wond,
kan me hier geen andere wereld voorstellen
in dit aards tranendal vol bloed,
misschien dat het wel zo wezen moet.