Wild wervelende gevoelens
bedaren snel bedachtzaam stil
omdat je ziel mijn wil beroert
en mijn verdriet heeft ontvoerd.
Toch loert mistroost in het hart
dat zijn smart nog minnekoost
zonder hoop op enig kroost:
die toekomst is nu afgevoerd.
Green eyes: | Vrijdag, mei 12, 2006 12:46 |
En dit warhoofd leeft nog ook... *denkt* ;) |
|
ana (stacia): | Donderdag, mei 11, 2006 22:28 |
*slik* | |
eye witness: | Donderdag, mei 11, 2006 20:36 |
ik vind deze mooier.... maar die andere duidelijker voor de lezer met die thema''s... alhoewel.... ach... gewoon mooi gedaan kus |
|
lachebekje1988: | Donderdag, mei 11, 2006 20:25 |
Mooi verwoord! Liefs, |
|
scientist: | Donderdag, mei 11, 2006 10:16 |
Warhoofd dat ik ben... mja Twee keer hetzelfde... Excuses |
|
Green eyes: | Donderdag, mei 11, 2006 10:07 |
oeps, verkeerde toets ;) waarom post je dit gedicht 2x... was er een foutje? Kusje! |
|
Green eyes: | Donderdag, mei 11, 2006 10:06 |
Waa | |
dishesqueen: | Donderdag, mei 11, 2006 09:52 |
prachtig verwoord....voelbaar! | |
chocaatje: | Donderdag, mei 11, 2006 08:34 |
Veelzeggend en triest, knuf mieke | |
Melanie de K.: | Donderdag, mei 11, 2006 06:46 |
prachtig, een heel gedreven gedicht! liefs Melanie |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: Charissa | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2006 | ||
Thema's: |