Young Poets Battle, gedicht van Peerke
Het meisje van vroeger
Je bent boos
Ik weet het
De wereld geeft er niets om
Je bent alleen
Ik voel het
Je loopt altijd alleen
En je huilt
‘s nachts
als niemand thuis is
kom hier en laat me je in mijn armen sluiten
ik beloof dat het niet altijd zo erg zal zijn
er zijn zoveel dingen die ik je wil zeggen
je bent het meisje dat ik vroeger was
ik houd van je
probeer het niet
te laten vallen
geef het wat tijd
de pijn die je voelt is echt, je droomt niet
maar je kan wakker worden op een dag
verlies de passie voor het vechten in je niet
je bent het meisje dat ik vroeger was
geef niet op
we komen elkaar nog wel tegen
kleine ik