Het verdriet van jaren
Naast een eindeloze liefde
Een liefde voor mijn man en kinderen
Een pijn voor het verlies van intimiteit
Jaren duurt mijn huwelijk
Twee decades lang, een hoop op liefde
Van binnen uit komt een diep gevoel
De belofte eens gedaan weegt zwaar
Het is mijn pijn , en iedere afwijzing doet zeer
Elke dag hoop ik dat je mij ziet als weleer
Als die eigenwijze vrouw met twee kinderen
Elke dag zonder ons was een ramp voor jou
En nu altijd de afwijzing een gebrek aan gevoel
Gevoel en intimiteit zoekt een uitweg
O mijn lief, ik voel mij nu twee personen
De een is trouw, de ander hunkert
Ik wil nog steeds twee armen om mij heen
Ik wil nog steeds geliefkoosd worden
Ik hou van jou, maar je hebt mij gekooid
Door harde woorden , daden
Terwijl ik nog steeds verlang naar jou
Je bent mijn man, verworden tot huisgenoot
Je komt en gaat zoals jij het wil
Zonder om te zien naar mij, in mijn kooi
Je ziet alleen wat je wil zien
Mijn avances weer je af
Eens werp ik af dit juk
Eens stap ik uit mijn kooi van verdriet
Ik kijk weer om mij heen en volg mijn hart
Ik kies dan voor mijzelf en voor mijn gevoel
Ik blijf in mijn vriendschap trouw aan jou
Terwijl ik vriendschap, warmte en liefde omarm
Niet van jouw maar van een ander
Iemand die mij leuk en lief vind
Misschien ook gebonden aan zijn eigen kooi
Ik zie af van dat gedeelte
Want ooit deed je mij een belofte
Om mij lief te hebben als jou vrouw
Ik twijfel niet aan jou gedeelte
Maar met jou afwijzing, ben je daaraan niet trouw
Zonder schuld of spijt, ik heb er geen
Nu na achttien jaar is mijn vriendschap en mijn hart
Die zijn nog steeds voor jou, alleen
Geef ik mijn gevoel weer wat aan warmte
Weet je onze passie volle liefde duurde
Maar zeven jaren lang, en daarna wou
Je mij niet meer op die manier als vrouw
Ja een aantal keer per jaar, heel plichtsgetrouw
Mijn verdriet en pijn en tranen
Het deed je allemaal niets
Waar moet ik mij dan voor schamen
Omdat ik uiteindelijk voor mijzelf kies
Met groot gevoel kijk ik naar jou,
Naar je zelf gekozen isolement
Je trekt je terug, van deze wereld, van je
Gevoel, van ons gezin, van je vrouw en je eens gedane belofte
Wat blijft is de afkeuring en miskenning
Van mij, van ons,, die jou nog altijd een warm hart toedragen
Ik hou nog steeds van jou
Maar ook ik heb liefde en warmte nodig
Jouw gekozen lot, het lijkt mij zo eenzaam
Zo’n celibaat, daar kies ik niet voor
Ik koos voor jou, en liefde, tot het einde van onze dagen
En nu kies ik voor mijzelf, en daar ga ik voor
switi lobi: | Zaterdag, mei 13, 2006 23:31 |
Dit is vreselijk verdrietig..... Sterkte...liefsliefs, switi lobi |
|
nippy: | Zaterdag, mei 13, 2006 16:41 |
behoorlijk pijnlijk..je loopt dus al heel lang met die gevoelens rond...vind het erg rot voor je....liefs, | |
Auteur: Arietta | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2006 | ||
Thema's: |