Zweven van
gelukzaligheid
zonder zorgen in gewichtloosheid
opgenomen vol begrip
voor jou, hoop ik
dat je geniet
na die stilzwijgende blik
vragen achterliet
Onopgelost, onbegrepen
voelde jij
wat aan jou vrat
binnenin verkrampte
je hart
verteerde de onverteerbaarheid
van ontevreden verdriet
verwrong de schoot waar jij
mij leven gaf
mijn weten van
jouw onkunde
te koesteren
wist jij tot
ook die vernietigd was tot
niets
kunnen
niets
zeggen
niets
weten hielp
jou zachtjes
naar de andere kant
voor altijd alles onbeantwoord