Utopia
Het is slechts een utopia.
Hoe ik denk en hoop dat het zal gaan.
Maar mijn lief,
ik zal blijven zwijgen,
Blij toe wel te verstaan.
Want sochtends wordt je wakker,
En dan niet naast mij.
En elke keer schiet die illusie,
langs mijn gedachten voorbij,
Hoe we samen zullen lopen,
Hand in hand.
Ik elkaars armen gekropen.
Lopend op het strand.
Maar nu mijn lieve schat.
In mijn mooie uptopia.
Zijn alle wetten verbroken.
En hebben wij slechts elkaar.
Zullen we dromen en hopen.
Dat illusie geen waanbeelden zijn,
Dat we samen zullen lopen,
Langs strand en manenschijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: **fleying mind** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||