mijn windstorm
versleten en aftands draken
mijn gedichten al draaiend
en gespietst als wielspaken
door een veld van woorden
waarvan ik steels mijn dromen
deel met bloemen die al maaiend
treuren daar hun verbinding
met de aarde verbroken is door
de machinerie van een wellustig mens
maar mijn windstorm spreekt
in een gedachten taal waar zelf
de maker van het weer zijn sluizen
verzegeld voor de angst van liefde
die hij verloren heeft op het moment
dat het veld bezaaid lag met gouden bloemen
hiljaa: | Maandag, mei 15, 2006 10:05 |
zal mijn sluizen ook eens moeten sluiten!!! prachtig verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
_Zonneschijn_: | Maandag, mei 15, 2006 06:42 |
Weer zo prachtig! Liefs |
|
switi lobi: | Zondag, mei 14, 2006 23:27 |
Machtig Elze...ondanks het droeve beeld dat ik zie........ Dikke kus, liefsliefs...switi lobi |
|
L!@: | Zondag, mei 14, 2006 22:42 |
wees niet bang... doekeltje,, L!@ |
|
Klaes: | Zondag, mei 14, 2006 22:23 |
gouden bloemen Elze zijn dat van die oranje goudsbloumen? groet/klaes |
|
mums: | Zondag, mei 14, 2006 21:59 |
eigen best een droef beeld, al die afgemaaide bloemen, maar toch staat hier iets moois. liefs mums |
|
Mathilde: | Zondag, mei 14, 2006 21:37 |
je tovert geweldige beelden voor mijn ogen! kus, mathilde |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2006 | ||
Thema's: |