Het gevecht wat ik met mezelf voer
duurt al veel te lang
het doet pijn
Diepe wonden door mezelf aangedaan
te diep om nog te bloeden
maken me zwakker dan ik zou willen zijn
Vrede is ver te zoeken
de witte vlag besmeurd
aan beide fronten
Wapenstilstand moet er komen
het lijkt onmogelijk
maar anders blijft t strijden duren
Voor mijn leven lang
ring: | Donderdag, mei 18, 2006 21:52 |
en net als je denkt dat het nooit meer overgaat,komt uit onverwachte hoek langzaam de vrede inzicht. soms wat verder,soms dichterbij... xxxingrid |
|
ana (stacia): | Maandag, mei 15, 2006 22:36 |
Zoveel wijze woorden hieronder. Ik wens je vooral een adempauze toe, even wat rust. veel liefs ana |
|
scientist: | Maandag, mei 15, 2006 18:58 |
Wapenstilstand is helaas geen vrede, en zeker niet met jezelf. Maar blijf geloven dat iedereen het beste wil... dat noemen we hoop. Liefs, met x |
|
m@rcel: | Maandag, mei 15, 2006 13:54 |
voelend verwarend verwoord Knuff m@rcel |
|
L.Bert: | Maandag, mei 15, 2006 13:52 |
In dit gedicht is de verwarring voelbaar. Het is ook niet niks, een gevecht met jezelf! Maar wie moet dan de vrede sluiten? | |
hiljaa: | Maandag, mei 15, 2006 13:44 |
verwarring voelend! knufliefs--hiljaa-- |
|
flores: | Maandag, mei 15, 2006 13:36 |
Heb vertrouwen lieve Mieke..de weg zal lang zijn, maar je bent serieus op weg. Al gaat het moeizaam en is het einde nog niet in zicht..het zal geen doodlopende weg zijn. Daar ben je te goed voor bezig. Het zijn verwarrende tijden.. Maar heb vertrouwen. Liefs |
|
lachebekje1988: | Maandag, mei 15, 2006 13:10 |
Heftig maar je komt er wel! Liefs, |
|
Mathilde: | Maandag, mei 15, 2006 13:07 |
oei... heftig en herkenbaar liefs, mathilde |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
Thema's: |