alle woorden rollen van mijn tong
zomaar op het papier
in mijn hoofd klinkt dat een gong
die spreekt : blijf jij maar hier
ik denk vaak wat ik nog zou willen
al besef ik dat ik ben een mens
ik mag niet verstillen
de gedichten geven mijn vleugels
waarmee ik alles overstijg
k schrijf dan zonder teugels
zodat ik niet meer zwijg