Ik was er om 7 uur uitgegaan,
maar kon het niet lang meer aan.
Ik heb even gedicht,
en het verlicht.
Maar toen ben ik weer naar bed gegaan,
kon amper op me poten staan.
Ik ben toen om half 1 wakker gebeld,
en vroeg ze waarom ik er niet was en heb het ze vertelt.
Dus moet ik morgen gaan,
even bespreken hoe ik het weekend zal doorstaan.
Wat ik ga doen en het aan ga pakken,
om niet verder te zakken.
Toen ben ik weer gaan dichten,
en heb toen wat in zitten richten.
Maar ik hield het niet lang vol meer,
dus ging ik weer naar bed een keer.
Tien ben ik er om hals 5 uit gegaan,
en kon ik het iets beter weer aan.
Ben toen gaan chatten en gaan dichten,
ja ik vind het zo fijn om te dichten.
Nu ben ik ook aan het dichten,
om de pijn te verlichten.
En ben ook met mensen aan het praten,
zodat hun ook hun tranen kunnen laten.
Ik wil er voor hun zijn,
voor hun verdriet en pijn.
Dus heb echt weinig gedaan,
en dat kan ik niet uitstaan.
Maarja het moest wel even,
want ik wil tenslotte ook verder leven.
Nou slaap lekker,
morgen gaat bij mij om 7 uur de wekker.
Maar ik ga nog niet slapen hoor,
ik ga nog even door.
Even muziek luisteren en gedichten lezen nog oke,
want ik vind dat gewoon even een goed idee.