Je wilt mijn leven lezen
maar het maakt me zo heel bang
Het bestaat uit zoveel verdriet
en het duurde zo ontzettend lang
Je leest over zelfmoordpogingen
angsten, twijfels en verdriet
Ookal is het nu wel over
makkelijk was het niet
Je wilt die dingen echt niet weten
het is veel te veel negativiteit
Het enige belangrijke is toch
dat ik geniet van déze tijd
Je wilt mijn verleden tot in de puntjes lezen
al het verdriet en pijn wat me is aangedaan
maar het is niet belangrijk meer
laat me nu toch doorgaan
*Mijn vriend weet dat ik gedichten schrijf en hij wilt ze graag lezen, aan de ene kant vind ik het fijn dat hij het wilt, maar het maakt me ook bang, het zijn mijn diepste gevoelens en gedachten en mijn verleden, wat ik nu probeer los te laten...*