met ruizende rokken loop ik op het bal
hopend dat iemand mij te dansen vragen zal
ik loop daar met zijde,kant en zatijn
de mooiste stoffen die er te vinden zijn
dromend over mijn prins op het witte paard
die alle draken verslaat met zijn zwaard
daar loop ik hopend om niets verkeerd te doen
niet naar de tuin voor een romantische zoen
neej want dan komt er een groot schandaal
dwingen ze je te trouwen allemaal
al die roddels gaan van mond tot mond
en ik thuis hopend dat die avond niet bestond
lachend loop ik langs iedereen
als ik mijn liefde tegen kwam dan wist ik dat meteen
ik hoor mijn chapperonne naast me een diepe zucht slaken
hopend dat ik met trouwen voort zou maken
ik zie de smachtende debutantes kijken
naar de begeerlijkste vrijgezel om met hem op te strijken
toen dacht ik aan minn eerste keer 2 jaar gelee
denkend aan al de oproer ik deed er aan mee
ja het was allemaal mijn schuld
of eigenlijk die van me chaperonne die had geen geduld
de gordijnen van de hertogin vlogen in brand
haar gekrijs was te horen in heel het land
plotseling verstoord hij mijn gedachten
door in mijn boekje te schrijven dat hij naar een dans met mij was aan het smachten
ik keek hem aan
t was meteen gedaan
aan het einde van het zeisoen gingen we trouwen
omdat we zoveel van elkaar houden
met al die mooie jurken van zijde en satijn
kreeg ik voor hem kussen dat was zo fijn
maar het mooiste was mijn huwelijksnacht
hij zei dat hij daar naar had gesmacht
heel zachtjes liet hij me voelen
wat de andere vrouwen met genot bedoelen
maar hij was te groot en ik te klein
toen was het minder fijn het deed pijn
maar u heeft het vast al geraden
dat deze sprookjes niet te zijn versmaden
dat u daarom dit einde ken
ze leefde nog lang en ........
linda