kijkend in spiegels van treden
van trap in onbegaanbaarheid
het kraken in pijn van vermolming
waar boktor in schijnheiligheid
de treden trap voor trap purgeert
in de vernieling van leegte
en mijn vrijheid omrasterd
in een trappende beweging van buitenspel
levens poriën verschansend in defensief
het laken over de afgrond van trapleuning
alleen het traphekje kan mij nog redden.
© Klaes 22-05-06
m@rcel: | Maandag, mei 22, 2006 23:26 |
stilmakend Liefs m@rcel |
|
L!@: | Maandag, mei 22, 2006 22:40 |
bloedlink zonder traphekje,, doekel ... | |
mums: | Maandag, mei 22, 2006 22:23 |
pijnlijk beeldend deze woorden, zie alles afbreken en hoop dat het traphekje er staat. liefs mums |
|
Hendrika89: | Maandag, mei 22, 2006 21:11 |
toen ik je gedicht las, dacht ik: WAUW, wat bloedmooi zeg! mijn complimenten! Liefs |
|
-Just Mii-: | Maandag, mei 22, 2006 21:03 |
Sprakeloos.. Ontzettend mooi geschreven liefs |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2006 | ||
Thema's: |