Zwarte ogen..
Zwarte ogen, van wie zijn ze?
ze kijken me strak aan, ik vermijd ze
ik word er niet bang van, maar krijg wel een eng gevoel
alsof er een stiekeme fluister naar me roept.
Zwarte ogen
make-up uitgelopen
van mij, ze staren naar beneden
ik weet niet wat mijn woorden moeten betekenen.
zwarte ogen, ook die van jou
van degene waar ik het meest van hou
zwarte ogen, na zoveel jaar
zijn wij door onze ogen wel bij elkaar..
Zwarte ogen, zwarter dan wart
verbergen met een schaduw de woorden uit mijn hart
zoals mijn schreeuwen mijn verdriet houdt verborgen
zoals alles wat ik verzwijg en niemand ooit zal horen.
Zwarte ogen, een zwijgende blik
enkel een zwijgende snik
zwarte ogen, die mij zwijgen beloven
mijn eigen zwarte ogen..
Mijn zwarte ogen zullen altijd naar jou staren
hopend dat je me ooit naar mijn naam zult vragen
hopend dat je mij zelfs al ziet staan
met mijn ogen die ik altijd neer zal slaan..
Mijn zwarte ogen, huilend voor de rest van mijn leven
en het oogpotlood waarmee ik dit gedicht heb geschreven
mijn zwarte ogen, ik, mezelf, totaal en niemand anders
mijn zwarte ogen, zo is het en dat zal nooit meer veranderen..
ze kijken me strak aan, ik vermijd ze
ik word er niet bang van, maar krijg wel een eng gevoel
alsof er een stiekeme fluister naar me roept.
Zwarte ogen
make-up uitgelopen
van mij, ze staren naar beneden
ik weet niet wat mijn woorden moeten betekenen.
zwarte ogen, ook die van jou
van degene waar ik het meest van hou
zwarte ogen, na zoveel jaar
zijn wij door onze ogen wel bij elkaar..
Zwarte ogen, zwarter dan wart
verbergen met een schaduw de woorden uit mijn hart
zoals mijn schreeuwen mijn verdriet houdt verborgen
zoals alles wat ik verzwijg en niemand ooit zal horen.
Zwarte ogen, een zwijgende blik
enkel een zwijgende snik
zwarte ogen, die mij zwijgen beloven
mijn eigen zwarte ogen..
Mijn zwarte ogen zullen altijd naar jou staren
hopend dat je me ooit naar mijn naam zult vragen
hopend dat je mij zelfs al ziet staan
met mijn ogen die ik altijd neer zal slaan..
Mijn zwarte ogen, huilend voor de rest van mijn leven
en het oogpotlood waarmee ik dit gedicht heb geschreven
mijn zwarte ogen, ik, mezelf, totaal en niemand anders
mijn zwarte ogen, zo is het en dat zal nooit meer veranderen..
Reacties op dit gedicht
| Just-me: | Donderdag, mei 25, 2006 22:23 |
| sgat,, mooi ma et komt wel keej.. (L)X(L)X(L) |
|
| Broken Life: | Woensdag, mei 24, 2006 20:16 |
| schat je moet niet huilend door de rest van je leven gaan! :( | |
| Ton Rijkers: | Woensdag, mei 24, 2006 18:54 |
| Hoi Sanne, Twee donkerzwarte ogen die staren in de nacht nu het droef onvermogen jou pijn heeft gebracht Een gedichtje speciaal voor jou.. Groetjes, Ton |
|
| The Broken Fairytale: | Woensdag, mei 24, 2006 18:48 |
| Heey liefieej Ik ook zwarte ogen :) en die norash vind ik echt niet aardig sorry xxxhhvvj |
|
| erased: | Woensdag, mei 24, 2006 18:23 |
| Ik zie jouw staan, altijd en overal!! Heel mooi gedicht weer. Hou heel veel van je. Tessa |
|
| LunaFay: | Dinsdag, mei 23, 2006 20:33 |
| super mooi! -x- | |
| secret_of_me: | Dinsdag, mei 23, 2006 19:41 |
| mamma, je weet dat ik je altijd zie staan hoor!!:( ik heb fucking buikpijn:| echt van die steken heel raar:( maar ach ik zie je altijd staan en als er iets is kun je altijd met me praten(K) ook al is het maar iets onbenulligs hvj wjnmk beavj !! |
|
| QueenBee: | Dinsdag, mei 23, 2006 19:11 |
| Woow apart.... En lief ik zie je staan.. :) En ik ben er altijd voor je. xxhvjOuw |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||