Dat jij het leven laten moest
Woorden heb ik nog steeds niet
Dus laat me maar gewoon even
Slachtoffer van een idioot dom
En ongelukkig bedrijfsongeval
Alle voorzorg in acht genomen
En toch nog niet goed gegaan
Niemand heeft het gezien
Niemand heeft je zien vallen
Werd je plots niet goed?
Wat is er precies gebeurd?
Weten zullen we het nooit
Enkel kunnen we ernaar gissen
Wat er toen door ons heenging
Ik voel het als de dag van gisteren
Lieve zwager, in ons hart
Zit je voor altijd opgeborgen
Je vrouw en kinderen in de bloemen
En jij kijkt vast stiekem even mee
*zij*
Cheeke: | Woensdag, mei 24, 2006 23:16 |
Een prachtig, intens mooi, stilmakend gedicht. Met inkering gelezen en het heeft mij diep van binnen enorm geraakt... Liefs en sterkte, Cheeke |
|
Melanie de K.: | Woensdag, mei 24, 2006 20:51 |
dit moet echt heel zwaar zijn, voor jou, zijn vrouw en kinderen! de antwoorden zal je nooit te horen krijgen! heel veel sterkte, liefs Melanie |
|
m@rcel: | Woensdag, mei 24, 2006 18:25 |
zeker weten dat hij mee kijkt...al blijft het vreselijk om zo iets mee te maken, en vooral voor de nabestaande die in een lege stilte vallen.. heel veel sterkte, voor iedereen Knuff m@rcel |
|
xxlauriexx: | Woensdag, mei 24, 2006 17:14 |
moeilijk om iets te verwerken al je niet precies weet wat de oorzaak er van is! je hebt het mooi opgeschreven hopelijk helpt dit je om de dood te verwerken. sterkte! Liefs Laurie |
|
mums: | Woensdag, mei 24, 2006 17:10 |
ik weet zeker dat hij even meekijkt.Afscheid nemen, zonder antwoord op je vragen en geheel onvoorbereidt...vreselijk. Sterkte voor ieder die dit aangaat. liefs mums |
|
Auteur: Cora (ZIJ) | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 24 mei 2006 | ||
Thema's: |