Verlaten stad
Waarom is de stad nu zo verlaten?
Geen kat meer op de stoep!?
Toen wij toen op die bank daar zaten,
was er nog een hele groep.
“Tiens,” zeg ik en hoor m’n echo
“zelfs de nachtwinkel is toe
waar neem ik straks de metro?
Haalt het nog uit wat ik hier doe?”
Ik slenter dan maar door de straten
op zoek naar wat geluid
voor wie moet ik het hier laten?
Ik ging gewoon een dagje uit.
Raar, denk ik en kijk naar achter,
‘k voel me niet op mijn gemak.
Ik houd m’n pas en loop nog zachter,
En trap plots op een hondenkak.
Ah, geluid, denk ik tevreden
Al was ’t maar door een gedropte drek
Ja, m’n strijd was nog niet gestreden
Ik denk nog niet aan mijn vertrek.
Ik vind het fijn alleen te stappen
Geen mens die zegt wat ik hier moet
Zo even “'van de aard’ ontsnappen”
Ik weet niet, maar dat doet goed.
Want iedereen is blijkbaar echt verdwenen
Geen mens, geen kat, geen hond is hier
Enkel stad, stoep en drek en stenen
Alleen ik, en mijn plezier.