Ver weg met men gedachten,
soms wou ik dat je terug naar me kon smachten,
Men ogen gericht op het oneindige,
zal de moeilijke tijd ooit eindigen?
Men hart gebroken,
men gevoelens ver weg gestoken,
geen traan komt nog te voorschijn,
alles doet gewoon zo'n pijn.
Toch is het geen ruzie meer,
misschien is het toch dat ik eruit leer,
Soms heb ik het gevoel dat alles weg is,
er loopt iets tussen ons deftig mis.
Misschien hopen we allebei nog op iets goed,
iets dat gewoon moet,
Misschien moeten we onze liefde nog een kans geven,
en eindelijk zonder zorgen beginnen leven...