staande in de grijze mist
zag ik eens een zicht
denkend aan al wat ik wist
trok het helemaal dicht
water stroomt langs de stenen
om mijn voeten, om mij heen
kilte kruipt op langs mijn benen
wat ik dacht dat wist geeneen
een werveling van kleuren
volgt een zonnestraal
volgt een palet van geuren
geen boom is langer kaal
boven aan de rotsen
stijgt de zon naar de maan
waar stofdeeltjes kleurend botsen
begint zij aan haar baan
als een schaduw op het gras
nooit eerder was ik bang
kan niet herinneren dat 'k 't was
tijdens het beeld van een zonsopgang