Je bent opgewekt als ik je bel
En vraag ik kom red je het wel
Blij ben je als ik elke keer weer kom
En moeten ook vaak om dingen lachen, echt niet dom
Maar vandaag overviel je me met complimenten
En ik, ik moest er wel aan wennen
Ik ben je steun en toe verlaat
Die je nooit in de steek laat
Tranen van dankbaarheid over je wang
En voor het eerst hoor ik uit je mond
Je was best wel bang
Om je ziekte niet te overleven
Ook ik had die angst, zie je nog zo beven
Je dankbaarheid kon ik vandaag even niet aan
En lieten samen onze tranen gaan
~~~eilahtan~~~: | Donderdag, juni 08, 2006 21:15 |
heel mooi meid je bent een grote steun voor haar dat weet ik zeker en ik hoop dat je er nog lang voor haar zijn mag liefs knuf nathie |
|
tulpje: | Donderdag, juni 08, 2006 10:03 |
droezig stilmakend zo mooi steunen en liefde vol liefs en knuffs tulpje |
|
nippy: | Donderdag, juni 01, 2006 22:09 |
prachtig zoals jij een innige vriendschap omschrijft..fijn dat nu alles goed gaat met haar...liefs | |
Auteur: myrkvi | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 01 juni 2006 | ||
Thema's: |