[Voor jou:]
Het jaar van treinen
en wuivende kushanden;
om van liefde te spreken
van tranen en vallen
in elkanders ogen, of toch
over benen, dromen
huilen om andermans tranen,
schreeuwen van woede om twijfels,
dan toch vertwijfelt afscheid nemen,
wetende dat het al weer verloren was.
Het jaar van vele ontmoetingen,
van weggedroomde zomerdagen,
tot het scheuren en lijmen van hoop
van liggen in stuiptrekking
en het klemmen van armen,
om elkaar niet te verliezen
en ik telde glinsteringen in ogen
voor ze te doven met onzekerheid,
om mijn wisselend gevoel
toch maar even aan te stippen.
Het jaar van uren tellende minuten
en ook weer precies andersom
tot wanhoop van vadertje tijd
van het koesteren van verlangens
tot het overdragen van de stilte;
de kunst van spreken zonder woorden
en al kussen lippen niet meer,
de kern van genegenheid bleef,
onkruid vergaat immers nooit,
dus wij zijn onverslaanbaar?
Het jaar van ons, kortom
opgeslagen in een notendop
al is dat eigenlijk te klein.
04-06-2006