Zo apart, maar op het moment voelt het goed..
Ik blijf koel en hard, maar je hebt geen idee wat dit me mij doet.
Mooie sprekende blauwe ogen, waar ik altijd naar heb verlangt..
Ik doe alsof het me niks kan schelen, maar ik vecht alsof mijn leven ervan af hangt.
Je zal het nooit te weten komen, dat het me pijn doet als ik niets van je hoor..
Je zult me nooit zien huilen, omdat ik mijn vorige gevecht daardoor verloor..
De zwakke plekken die ik heb, blijven voor jou onbekent,
Dan zul je ze nooit kunnen raken en dan blijf je mijn vent..
Begrijp me niet verkeerd, want ik wil je gewoon niet kwijt.
Maar ik ben gewoon gebroken, dus geef me alsjebliefd wat tijd.
Tijd om van je te houden, en jou te vertouwen, tijd om on ons te geloven, want alleen met jou liefde kom ik mijn verdiet te boven..
Je geeft me een goed gevoel, ik voel me gelukkig met jou om me heen, en dat vanaf de dag dat jij in mijn leven verscheen.
Ik voelde me niks, onzeker, en was bang..
Bang om nog dieper te zakken, want mijn verdriet duurde al zo lang..
Dus blijf bij me lieve schat..want het gevoel dat jij mij geeft heb ik echt nog nooit gehad.